Simon Glatzer studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Wilnie, a w 1914 roku wyjechał do Paryża. Kształcił się tam w pracowni Cormona oraz w Académie de la Grande Chaumière. Podczas I wojny światowej walczył jako żołnierz w szeregach obcokrajowców po stronie armii francuskiej. W 1920 roku otrzymał obywatelstwo francuskie i z powodzeniem wystawiał swoje prace w paryskich salonach w okresie międzywojennym. Był członkiem ruchu Ecole de Paris.
W 1941 roku, poszukiwany przez Gestapo, znalazł schronienie u zaprzyjaźnionego psychiatry w szpitalu Sainte-Anne. Aby go ocalić, lekarz zaaranżował jego fikcyjne przyjęcie do szpitala pod fałszywym nazwiskiem. W ten sposób Glatzer spędził prawie trzy lata wśród pacjentów z zaburzeniami psychicznymi. W tym czasie nie przestał tworzyć – malował przy pomocy prowizorycznych materiałów dostarczanych przez lekarza: papieru, kredek i pasteli.
Dwa miesiące przed wyzwoleniem zbiegł do Aix-en-Provence. Okres przymusowej hospitalizacji odcisnął wyraźne piętno na jego twórczości – w swoich kompozycjach zaczął umieszczać hebrajskie litery, a także zainteresował się techniką miniatury i grafiką.
węgiel, tusz, papier
23,4 x 30,8 cm
sygn. p.d.: Glatzer
Cena wywoławcza:
800 zł
Estymacja:
1 000 - 1 400 zł