Uczeń Gersona w Klasie Rysunkowej, 1878-1880 w akademii monachijskiej u Otto Seitza, od 1886 na stałe w Warszawie. Uprawiał malarstwo portretowe, nawiązywał w swych obrazach do wydarzeń Powstania Styczniowego, chętnie malował sceny myśliwskie. Wystawiał wiele w warszawskiej Zachęcie, także w Wilnie i Kijowie. W 1926 Zachęta zorganizowała wystawę pośmiertną artysty. W warszawskim Muz. Narodowym znajdują się portrety pędzla Oknińskiego i jego obrazy o tematyce myśliwskiej. Znaczna część jego dorobku spłonęła podczas wojny w warszawskim mieszkaniu córki malarza.