Malarz związany z berlińskim środowiskiem artystycznym połowy XIX wieku. Był uczniem Eduarda Holbeina, dwukrotnie wystawiał w Berlińskiej Akademii, w 1846 i 1848 roku. Specjalizował się w portrecie, malarstwie religijnym i tematyce rodzajowej. Niniejszy obraz reprezentuje typ niemieckiego portretu, ukształtowanego pod wpływem biedermeierowskich koncepcji. Widać to w starannej kompozycji, w precyzyjnym rysunku postaci i detali ubioru, w sposobie potraktowania roślinności. Ten typ malarstwa, opartego na solidnej, akademickiej praktyce stał się niesłychanie popularny w wielu krajach europejskich od lat czterdziestych XIX stulecia.