Roma Ligocka pochodzi z żydowskiej rodziny Abrahamenów mieszkającej od wielu pokoleń w Krakowie.
Wraz z najbliższymi przeżyła likwidację getta krakowskiego, schowana w kryjówce pod sklepem z farbami. Pod przybranym nazwiskiem Ligocka, Roma wraz z matką została ukryta przez polską rodzinę. 

Po wojnie studiowała malarstwo i scenografię na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Pierwszą wystawę malarską artystki zorganizował Piotr Skrzynecki pod koniec lat 50-tych w „Piwnicy pod baranami”. Jej malarstwo prezentowane było w Polsce, Niemczech, Ameryce, Anglii, Szwajcarii, Austrii. Wiele jej prac znajduje się w zbiorach prywatnych w Polsce, Francji, Anglii, Izraelu, Danii, Niemczech, Włoszech i USA. 

W połowie lat 60-tych Ligocka debiutowała jako dramaturg na deskach Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie, sztuką o śmierci Hemingwaya „Dwa razy południe”. Po sukcesie sztuki wyjechała na festiwal do Niemiec, gdzie mieszkała przez wiele lat. Pracowała tam jako projektant kostiumów i scenografii dla show-biznesu: filmu, teatru, telewizji, reklamy, a jej prace można spotkać w wielu kolekcjach na całym świecie. 

Do Krakowa przyjechała ponownie na początku lat 90-tych na Festiwal Kultury Żydowskiej i na krakowską premierę "Listy Schindlera". W jednej z postaci filmu - dziewczynce w czerwonym płaszczyku odnalazła siebie. Od tego momentu zaczęła się jej literacka przygoda, która trwa do dziś, wydała w sumie 12 książek. 

Wystawy indywidualne, m.in.: 1959 Kraków, 1965 Warszawa, 1976 Monachium, 1984 Stuttgart, 1990 Stuttgart, 1990 Kraków, 1995 Warszawa, 1996 Monachium, 1996 Zurich, 1997 Łódź, 2002 Londyn, 2013 Bielsko-Biała, 2014 Wrocław.

Książki: „Dziewczynka w czerwonym płaszczyku”, „Kobieta w podróży”, „Tylko ja sama”, „Dobre dziecko”, „Radość życia”.

Zbiory felietonów: „Znajoma z lustra”, „Czułość i obojętność”, „Wszystko z miłości” oraz „Księżyc nad Taorminą”.