Holenderski malarz pejzażysta, działający w okresie Złotego Wieku sztuki niderlandzkiej. Tworzył przede wszystkim nastrojowe sceny wiejskie i nadrzeczne, wypełnione subtelnym światłem i bogactwem detali. Jego prace charakteryzują się mistrzowską obserwacją natury, precyzyjnym opracowaniem architektury oraz wyrafinowaną kompozycją, co sytuowało go w kręgu oddziaływania takich artystów jak Meindert Hobbema czy Jacob van Ruisdael. Działał głównie w Haarlemie i Amsterdamie, gdzie w 1659 roku został przyjęty do tamtejszego cechu malarzy. Dzieła van Vriesa cieszyły się uznaniem zarówno wśród współczesnych, jak i kolekcjonerów późniejszych epok, a dziś znajdują się w zbiorach m.in. Rijksmuseum, Metropolitan Museum of Art oraz National Gallery w Londynie.