Kownianin, absolwent wileńskiej Akademii, pracujący i mieszkający w Kłajpedzie, również profesor tamtejszego oddziału Akademii – Remigijus Treigys. Fotografik eksperymentator, ale w ramach TTL najbliższy klasycznemu medium fotograficznemu, choć z pewnością jego techniki nie można uznać za prostą czy oczywistą, to technika zastawiająca pułapki na odbiorcę. Fotografuje krajobrazy i architekturę w sposób bliski malarstwu, stosując szlachetne i skomplikowane techniki z pogranicza fotografii i grafiki.

Pisała o nim polska krytyczka Marta Smolińska-Byczuk, redaktorka kwartalnika „Artluk”: „Panoramiczny format, białe kreski i plamy na powierzchni zdjęcia, poetyka bliska malarstwu oraz przedstawienia architektury w płytko zamkniętej lub rozmywającej się przestrzeni jawią się jako podstawowe środki wyrazu Remigijusa Treigysa. (…) „Zanieczyszczenia" nie powstały na fotografowanej architekturze, to także nie padający grubymi płatkami śnieg - to celowo wykonane rysy na negatywie, dzięki którym fotografia objawia się jako fotografia; jako język świadomy tkwiących w nim walorów, gwarantujących takie ukazanie wycinka rzeczywistości, by zaczął on przekazywać znaczenia bogatsze, bardziej nasycone i bardziej skondensowane - prawdziwsze - niż byłaby to w stanie uczynić sama rzeczywistość” (Marta Smolińska-Byczuk, „Świat niespełnionych obietnic”, w: „Remigijus Treigys – Fotografia”, Galeria Fotografii PF, Poznań 2005).