Lafage, uczeń Jean-Pierra Rivalza w Tuluzie, dzięki królewskiemu stypendium na wyjazd do Italii zdobytemu w paryskiej Akademii mógł studiować dawnych mistrzów. W Akademii Św. Łukasza zdobył pierwszą nagrodę za rysunek Wyratowania Mojżesza z rzeki. Po powrocie do Tuluzy współdziałał z Rivalzem przy przebudowie ratusza, zaprojektował szkice do mających go zdobić dziesięciu malowideł z historii miasta. Przedwczesna śmierć przeszkodziła mu w drugiej wyprawie na południe. Świadomie ograniczając się do zgłębiania rysunku i grafiki, zdobył sobie wierne grono patronów i kolekcjonerów. Jego tematyka obejmowała sceny starotestamentalne i bitewne, a przede wszystkim mitologiczne, zwłaszcza związane z postacią Bachusa, bachanaliami, festynami i orgiami. Wzbudzał podziw współczesnych szybkością i brawurą swojej techniki. Współpracował z wydawcą Janem van der Bruggenem, który konsekwentnie budował jego sławę inscenizując publiczne demonstracje.