Rosyjski malarz i pedagog. Syn i uczeń malarza Piotra. Początkowo malował w stylów Pieredwiżników. W 1904 r. wstąpił do Moskiewskiej Szkoły Malarstwa, Rzeźby i Architektury, gdzie najpierw studiował na wydziale architektonicznym, a w latach 1907–1911 w pracowni pejzażu Wazniecowa. Uczestnik wystawy „Błękitna róża” (1907), a także wystaw „Związku Artystów Rosyjskich”. Mieszkał w Moskwie, spędzając także (od 1928) znaczną część roku w Tarusie. Tworzył kontemplacyjne, poetyckie pejzaże, skupiając się na efekcie wypełniania koloru światłem. Zajmował się tez scenografią teatralną.