Studiował w warszawskiej SSP - od 1925 r. - u T. Pruszkowskiego (malarstwo), W. Skoczylasa (grafika) i W. Jastrzębowskiego (sztuka użytkowa). Z powodu choroby płuc wyjechał w 1928 r. do Zakopanego, gdzie zamieszkał na stałe; w tym samym roku debiutował w warszawskim TZSP. Należał do Bloku Zawodowych Art. Plastyków w Zakopanem oraz do TZSP. W okresie międzywojennym odbyło się wiele wystaw indywidualnych artysty, m. in. w Zakopanem, Lublinie, Warszawie i Grodnie. Znaczna część dorobku artysty zaginęła lub uległa zniszczeniu w czasie II wojny światowej. Tematem dominującym w jego sztuce były pejzaże - najczęściej krajobrazy tatrzańskie, niezwykle nastrojowe, malowane harmonijną linią i odznaczające się dekoracyjną stylizacją.