Urodziła się w pierwszych dniach wojny w Warszawie w rodzinie znanych brązowników z artystycznymi tradycjami. Absolwentka (1960) nieistniejącego już Państwowego Liceum Technik Teatralnych, w 1967 roku ukończyła warszawską Akademię Sztuk Pięknych w pracowni Artura Nacht-Samborskiego, dwa lata później została przyjęta do Sekcji Malarskiej ZPAP.

Po studiach pracowała jako dekoratorka wystaw, nauczycielka plastyki, i przede wszystkim nieustannie malowała, rysowała, projektowała, tworzyła barwne kolaże. Zanurzona coraz głębiej w pracy, pogrążała się również w ciężką chorobę psychiczną, która naznaczy całe jej dalsze życie. Artystka żyła i tworzyła samotnie, nie uczestniczyła w życiu swojego środowiska, nie miała wystaw. Jej bogata twórczość pozostawała właściwie nieznana, a wiele prac zostało skradzionych. W latach 90. zaprzestała malowania.