Fotografowała zarówno w podróży, w którą często się udawała, jak i w codziennym otoczeniu. Ukończyła prywatną szkołę żeńską Leonii Rudzkiej w Warszawie. W 1911 r. wyszła za mąż za artystę malarza, później oficera 9. pułku ułanów, Władysława Kietlińskiego. Zadebiutowała w 1931 r. podczas wystawy Krajobraz Tatr i Podhala organizowanej przez Klub Fotograficzny i Zakład Henryka Schabenbecka. Członkini PTF (1931). Publikowała w Przeglądzie Fotograficznym, jej praca ukazała się w Almanachu fotografiki polskiej 1937. W latach 1943-1944 pracowała jako laborantka w firmie „Helios” w Kielcach, potem w atelier W. Sowińskiego, a po wojnie jako nauczycielka fotografii w Wojewódzkiej Szkole Rzemiosła Artystycznego w Kielcach. Członkini ZPAF od 1947 r. Po przeprowadzce do Warszawy w 1950 r. kierowała pracownią fotograficzną w Muzeum Historycznym (1951-1959). Wystawy: II Ogólnopolska wystawa fotografiki, Poznań (1948), Ogólnopolska wystawa fotografii artystycznej i amatorskiej, Sopot (1948), II Ogólnopolska wystawa fotografiki, CBWA Zachęta, Warszawa (1952).