Magda Szwabe (ur. 1983 we Wrocławiu) mieszka i tworzy w Gdańsku. Artystka maluje głównie akrylami i olejami na płótnie, w technice własnej, mieszanej.

Każdy obraz rozpoczyna od charakterystycznego intuicyjnego pociągnięcia pędzlem, szpachelką, które potem determinuje kompozycję dzieła. Koła, trójkąty, kwadraty, liczne linie są elementami, które zawsze pojawiają się na płótnie. Duże znaczenie ma dla niej symbolika barw. Podróże po południowej Europie, Afryce Północnej oraz życie w Hiszpanii, miały duży wpływ chociażby na kolorystykę dzieł, sprawiając, że stały się bardziej intensywne, żywsze. W obrazach widać inspirację kulturą Bliskiego Wschodu, szczególnie pod kątem architektonicznym, stąd widoczne drobne ornamenty. Zauważyć można także elementy powiązane z wyrobami sztuki użytkowej oraz zamiłowanie artystki do wzornictwa. Malując często wybiera kolor wiodący dopełniając go tonacją kontrastującą. Wielokrotnie punktem wyjściowym przy tworzeniu obrazu są zdjęcia, które sama wykonuje. Fotografuje głównie krajobraz, architekturę, ludzi oraz przyrodę. Dokładniej struktury roślin, drzew, skał itp, nieraz w formie mikroskopowej, po czym przekształca je na formę geometryczną. Lubi eksperymentować z kształtami, różnymi technikami malarskimi, strukturami, przedmiotami. Często dopełnia swoje obrazy oryginalnymi kryształami Swarovskiego, bursztynem, szkłem, żywicą, szlagmetalem, naturalnymi minerałami itp.

W związku z dualną naturą i utrzymaniem balansu, artystka oprócz abstrakcjonizmu dobrze czuje się też w malarstwie realistycznym. Sztuka abstrakcyjna umiejscawia ją w świecie metafizycznym i realnym jednocześnie. Od zawsze interesowała się wszystkim co namacalne jak również efemeryczne, eteryczne, enigmatyczne. Zachwyt nad światem jest jej główną inspiracją. Tak jak w abstrakcji może sobie pozwolić na totalną lekkość, dowolność kształtów, tak realizm wymaga od niej większej cierpliwości, skupienia, regularności.

"Maluję tak, aby obraz nie był jedynie elementem dekoracyjnym, ale również przenikał osobistą przestrzeń odbiorcy tworząc z nim bliską relację. W obrazach zostawiam część siebie, swoją energię. Chcę aby dzieła w hipnotyczny sposób przyciągały, wzbudzały pozytywne emocje, otwierały umysł i serce odbiorcy”.

Twórczość jest obecna w życiu artystki od samego początku, będąc samoukiem jej pasja przez lata ewoluowała. W czasie studiów zainspirowana malarstwem prof. Józefa Hałasa z Wrocławskiej ASP rozwinęła swój warsztat pod jego okiem. Geometryzujący i syntetyzujący język wypowiedzi malarskiej profesora miał wpływ na dalsze prace artystki. Z czasem pod wpływem podróży oraz europejskiemu stypendium i zajęciom w szkole artystycznej w Hiszpanii, minimalistyczne kompozycje krajobrazowe zaczęły ustępować bardziej rozbudowanym formom abstrakcyjnym. W chwili obecnej artystka wypracowała swój własny, unikalny styl będący syntezą jej doświadczeń, podróży, zainteresowań, emocji. Jej prace zdobią przestrzeń w prywatnych kolekcjach polskich i zagranicznych, m.in: Hiszpanii, Włoszech, Maroku, Niemczech.