W latach 1844-51 studiował malarstwo i rysunek w SSP u w. K. Staglera, J. N. Głowackiego i Aa. Płonczyńskiego. Uprawiał głównie akwarele i rysunek, rzadziej malował olejno. Autor ilustracji zabytkoznawczych (architektury, rzemiosło artystyczne), które wykonywał dla swojego brata prof. Józefa Łepkowskiego oraz dla Aleksandra Przeździeckiego i Edwarda Rastawieckiego do wzorów sztuki średniowiecznej. Od ok. 1870 w jego twórczości pojawiają się motywy rodzajowo-ludowe z Krakowa i okolic. Prace artysty znajdują się w zbiorach muzealnych m.in. MNK i MNW.