malarz hiszpański. Pochodził z arystokratycznej i bardzo zamożnej rodziny, używał tytułu Duque de Labranzano. Jego rodzice, przykładając dużą wagę do wykształcenia uzdolnionego syna, wcześnie wysłali go na naukę do Anglii, a później do Paryża. Po powrocie do Hiszpanii Falero zaciągnął się do marynarki, ale wkrótce porzucił wojskową karierę, by podjąć studia w zakresie chemii, inżynierii przemysłowej oraz malarstwa, któremu z czasem poświęcił się całkowicie. Malował sceny historyczno-rodzajowe (Zabawa w tawernie), obrazy o motywach literackich (Wizje Fausta), i mitologicznych. Jednak głównym nurtem jego twórczości były portrety i akty kobiece, przedstawiane często w orientalnej lub magicznej, bajkowo-fantastycznej scenerii (elfy, nimfy, sabaty czarownic)). Artysta interesował się także astronomią, co zaowocowało serią ilustracji do dzieł znanego francuskiego astronoma Camille’a Flamandriona (Urania, wyd. 1891). Od roku 1880 Falero stale mieszkał w Londynie, gdzie też zmarł.