Krystyna Krępa, jest absolwentką Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych oraz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Za dyplom na Wydziale Projektowania Plastycznego w pracowni prof. Andrzeja Jana Wróblewskiego uzyskała pierwszą nagrodę Ministra P.E.M. (1974). Malarstwo studiowała w pracowni prof. Rajmunda Ziemskiego. Od 1977 jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Od 2002 r. należy do Stowarzyszenia Wolska Integracja Artystyczna.
Swój zawód praktykowała w wieloraki sposób. Projektowała formy przemysłowe, m. in. w trakcie pracy w Zakładach Doświadczalnych ASP, zajmowała się wystawiennictwem, tworzyła kolekcje odzieży na Targi Poznańskie, uczestniczyła w malowaniu fresków kościoła przy ul.Deotymy w Warszawie. Uprawiała malarstwo olejne i na jedwabiu, rysunek, ilustrowała tomiki poezji, zajmowała się także pedagogiką. Chociaż była i nadal pozostaje otwarta na wszelkie formy aktywności twórczej jej główną pracą i pasją jest malowanie. Malowanie farbami olejnymi wielkoformatowych płócien.
We wczesnych obrazach nie unikała prób przedstawiania rozpoznawalnych kształtów świata realnego. Fascynowało ją miasto, nowoczesne, poprzecinane arteriami komunikacyjnymi, zatłoczone. Wielkomiejską energię skupioną w odbiciu autobusowej szyby, odczytywaną w ruchu mieszkańców malowała z rozmachem na dużych płótnach, śmiałymi pociągnięciami pędzla albo ...komponowała wielkie aglomeracje z maleńkich kreślonych piórkiem kwadratów.
Z czasem wszelkie próby przedstawienia jakiejś literackiej narracji porzuciła dla tworzenia swojego plastycznego świata. Szukania realności, kształtów, przestrzeni, jakich jeszcze nie ma. Twierdzi, że zamiast przedstawiać naturę trzeba próbować oddziaływać jak natura. Jej światem jest świat koloru , którystale, w konfrontacjiz każdym nowym płótnem, rodzi się, definiuje swoje formy ale ich nie spełnia. Towarzysząc tej twórczości stajemy się beneficjentami radości jaką daje forma nasycona atrybutami początku, pytaniami, przygoda odnajdywania i gubienia relacji.
Jednym z przewodników po malarskim świecie Krystyny Krępy jest walor, stopień nasycenia barwą. Podążanie zaliniami jakie wyznacza pozwala odkrywać formy kształty dalej lub bliżej usytuowane w przestrzeni ukazanej w swoistej perspektywie koloru.
Innym, wzbogacającym, doświadczeniem jest obserwowanie wzajemnego oddziaływania na siebie sąsiadujących barw. Uwydatniają się? Zagłuszają? Zmieniają się nawzajem? Szukania odpowiedzi na te pytania artystka nie powierza przypadkowi. Przemyślany projekt nowego obrazu odwzorowuje na płótnie precyzyjnie i uważnie.