Córka Józefa Wiktora i Marii z domu hr. Łoś. Sopocianka od 1945 roku. Studia artystyczne rozpoczęła w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie, którą ukończyła w 1955 roku. Twórczość w zakresie tkaniny artystycznej rozpoczęła od przystąpienia w 1951 roku do zespołu Zakładu Artystyczno-Badawczego w Sopocie, uczestnicząc we wszystkich jego przedsięwzięciach twórczych – m.in. współtworzyła tkaniny dla Izmiru i Gołuchowa, kostiumy dla Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”.  Uprawia malarstwo sztalugowe i ścienne oraz uczestniczy w licznych wystawach w kraju i za granicą. Głównym nurtem jej działalności artystycznej stała się tkanina monumentalna, realizowana głównie w kościołach, m.in. w kościele Najświętszej Marii Panny i Chrystusa Króla w Gdańsku. Jej autorstwa są także liczne instalacje okolicznościowe do konkretnych wnętrz sakralnych, takich jak m.in. w kościele Mariackim w Gdańsku i katedrze w Oliwie. Eksponowane tam wielkoformatowe tkaniny o powierzchni od 20 do 60 m², zostały wykonane metodą kołtryny, a czasem aplikacji. W czasach PRL działalność ta miała znaczenie nie tylko religijne, ale i społeczno-kulturowe. Następną sferą jej zainteresowań stało się tkactwo i witraże, co zaowocowało wystawą indywidualną gobelinów (Gdynia 1980). Inne jej realizacje to: ołtarz w formie tryptyku św. Stanisława Kostki (kościół Mariacki, później w Kaplicy Królewskiej), współpraca przy witrażu w gdańskim kościele św. Józefa (koloryzacja), tkanina dla NSZZ „Solidarność” (1980), scenografia w Operze Leśnej na festiwal Pop Session (1979 i 1980) w Sopocie (współpraca z arch. Pawłem Władysławem Kowalskim). Od początku pracy zawodowej należy do Związku Polskich Artystów Plastyków.