Studia artystyczne rozpoczął w krakowskiej ASP w pracowni Ignacego Pieńkowskiego. Należał do „Formistów”, z którymi wystawiał w latach 20. w Krakowie, Warszawie, Poznaniu i Lwowie. Edukacje artystyczną kontynuował w okresie 1924 - 1927 w Akademii Lothe’a w Paryżu. Po powrocie do Polski przeniósł się do Warszawy, gdzie rezentował swoje prace na salonach IPS, w Salonie Garlińskiego, wziął udział w ekspozycji awangardowej grupy „Praesens”. Wybitny przedstawiciel „Ecole de Paris”, łączący formułę wypracowaną przez Cezanne’a z elementami polskiego folkloru. W okresie powojennym w jego twórczości ujawniły się reminiscencje formistycznych doświadczeń. Pejzaże, widoki miast cechowała prostota kompozycyjna i geometryzacja kształtów.