Malarz, Studiował w krakowskiej ASP u Józefa Mehoffera i Jana Stanisławskiego, potem w Paryżu. Wystawiał przed I wojną świat. w Warszawie i Petersburgu. W latach 1919-25 zajmował stanowisko attaché do spraw kultury przy polskim poselstwie w Sztokholmie i wtedy zabiegał (bezskutecznie) o nagrodę Nobla dla Stefana Żeromskiego. W 1925 Żeromski dedykował Czarnockiemu swą wydaną wówczas powieść „Przedwiośnie”. W 1939 r. osiadł w Zakopanem i zajął się rysowaniem i malowaniem (temperą) pejzaży i zabytków budownictwa ludowego.
Olej, płótno; 48 x 64 cm
Sygnowany l.d.; K. Czarnocki