Od 1953 roku studiował na Wydziale Rzeźby w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Rok później przeniósł się do Warszawy, gdzie w 1959 roku ukończył Wydział Malarstwa na ASP w pracowni prof. Edwarda Kokoszki. Od 1960 roku mieszkał w Wałbrzychu, gdzie prowadził aktywną działalność kulturalną i pedagogiczną. Był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków i grupy twórczej "Wałbrzych". Uprawiał malarstwo sztalugowe, grafikę i rysunek. Malarstwo Kazimierza Starościaka jest odzwierciedleniem snów i wspomnień dzieciństwa. Tematyka obrazów pulsuje wokół kresowego folkloru wsi i małych miasteczek, widzianych oczami dziecka świątyń, prowincjonalnych oblubieńców, pielgrzymów, przewidzeń i dziecięcych bajek. Świat Jego malarstwa jest liryczny i wizyjny, często też pełen dobrodusznego humoru i życzliwości dla świata i ludzi.