Karl Stengel urodził się w 1925 roku na Węgrzech. Po powrocie z rosyjskiej niewoli wojennej rozpoczął
studia w Wyższej Szkole Rzemiosł Artystycznych w Budapeszcie. Pierwsze dwa semestry poświęcone
były scenografii teatralnej. Później, na innych wydziałach, otrzymał wykształcenie w dziedzinie grafiki i
malarstwa.
Mimo, ze oczywistym kierunkiem artystycznego kształcenia w owym czasie był socrealizm, Stengel jest
świadomy tego, jak wiele zawdzięcza solidnej wiedzy, która wtedy uzyskał, czy to z historii sztuki i
architektury, czy też dzięki równie gruntownym zajęciom z anatomii.
W roku 1956, na skutek interwencji sowieckiej na Węgrzech, podobnie jak wielu innych, musiał opuścić
kraj. Przyjechał do Monachium, gdzie kontynuował studia na Akademii Sztuk Pięknych. Dopiero jednak
po kilku latach, podczas których pracował zarobkowo, mógł całkowicie poświęcić się malarstwu.
Zamieszkał wtedy w Hiszpanii.
Po powrocie do Niemiec prowadził seminaria z plastyki jako wykładowca w Wyższej Szkole Pedagogicznej
Uniwersytetu w Monachium. Przez lata kierował również prywatną szkołą malarstwa. W tym okresie prace
jego były wystawiane w Monachium, Berlinie, Stuttgarcie i Sommerhausen.
Ponad 20 lat temu przeniósł swe atelier do Włoch, gdzie tworzy od tego czasu. Wpływ nowego otoczenia,
szczególnie krajobrazu, uwidocznił się już w 1985 roku, gdy prace Stengla zostały wystawione we
Włoskim Instytucie Kultury w Monachium. Pokazano przede wszystkim ilustracje, które były wtedy
ulubioną formą pracy artysty, miądzy innymi do "Dekameronu" Boccaccia oraz "Frammenti" Giuseppe
Ungaretti\'ego.
W następnych latach Stengel miał liczne wystawy indywidualne we Włoszech, we Florencji, w Mediolanie,
Bolonii, Piacenzie, Parmie, Lukce i Rzymie, jak również zagranicą, w Stanach Zjednoczonych, Norwegii
i Rumunii. Udział w dużych wystawach zbiorowych we Włoszech, organizowanych w Turynie, Monte
Carlo i Parmie, świadczy o wysokich wymaganiach, jakie artysta nieustannie stawia sobie i swojej pracy.
Dzieła Stengela, zarówno obrazy, rysunki, monotypie jak i kolaże, znajdują się w wielu prywatnych
kolekcjach.