Malarka, pejzażystka i portrecistka, tłumaczka literatury francuskiej i angielskiej. Ukończyła warszawską Szkołę Sztuk Pięknych w roku 1923, była uczennicą M. Kotarbińskiego. Swoje obrazy (olej i akwarela) wystawiała często w latach 1924-52. W roku 1951 w Krakowie miała wystawę indywidualną. Często przebywała w Zakopanem i uprawiała turystykę w Tatrach, gdzie dużo malowała. Malowała też portrety osób związanych z Tatrami, np. Zofii Radwańskiej-Paryskiej. W Zakopanem była jedną z głównych postaci w "Institutum Bronscianum Zakopanense".