Zajmował się głównie publicystyką, ale tworzył też grafiki i projekty architektoniczne. Studiował w latach 1948-52 na Politechnice Gdańskiej, na Wydziale Architektury. Jego publicystka obejmowała teorię sztuki nowoczesnej, chętnie poszukiwał związków sztuk plastycznych z architekturą. Od 1954 roku współpracował z czasopismami: "Projekt", "Architekura" czy z "Kulturą". Od 1958 roku wykładał teorię sztuki współczesnej w Zachęcie i Państwowoej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Sopocie, Szczecinie i Katowicach. W 1960 roku podjął współpracę z Radą Wzornictwa I Estetyki Produkcji Przemysłowej. W 1969 roku na zlecenie Polskiego Radia i Telewizji przygotował scenariusz filmu "25 lat polskiej sztuki użytkowej".