Hocine Ziani – artysta urodzony w Algierii, mieszkający i tworzący we Francji. W 1997 roku Ziani dołączył do Galerii Opera prowadzonej przez marchanda Gilles’a Dyana, który prezentował jego prace w swoich 16 „exhibition spaces” m.in. w Nowym Yorku, Miami, Monaco, Londynie, Paryżu, Dubaju, Hong-Kongu. W 2003 roku rozpoczął współpracę z marszandem Victorem Perahią, który zaoferował mu usługi swojej galerii, w której stale eksponował dzieła Salvadora Dalí , Georges'a Braque'a , Louisa Toffoliego, Claude'a Weisbucha i innych.

Hocine Ziani łączył w obrazach realizm lub hiperrealizm pierwszego planu z półabstrakcją, stanowiącą tło kompozycji. Malował portrety, martwe natury, sceny historyczne oraz z życia Saharyjczyków w całej ich okazałości i przepychu. Stworzył w swoich kompozycjach kontrast między pierwszym planem a tłem, sprawiając, że to drugie rozpływa się w świetlistym pyle niczym miraż.

Wiosną 1989 roku chęć eksperymentowania z innymi technikami skłoniła go do nauki litografii, gdy odkrył starą prasę w jednym z warsztatów w willi Abd-el-Tif .Z pomocą swojego kolegi Rachida Djemaï przywrócił maszynę litograficzną do działania, a wraz ze swoim przyjacielem Salahem Hiounem, malarzem i grawerem, przeprowadził pierwsze próby drukowania. Wtedy powstały zaczęły powstawać jego piękne litografie wykonywane na starej prasie litograficznej.

Ziani o sobie: „W zależności od okresu, inspiracje czerpałem z różnych tematów: scen konnych; życie na pustyni Sahara, autentyczne sceny biblijne, m.in. Błękitni Ludzie z Hoggar, Tuaregowie; krajobrazy Serenissimy, Wenecji; martwe natury, poezja rzeczy skromnych; historia Algierii, mojego kraju rodzinnego; sceny rodzajowe, a nawet świat Bachusa. Sztuka jednoczy ludzi, zbliża ludzi i łączy pokolenia. Chcę, aby moje obrazy miały osobisty charakter. Po części są darem dla społeczności, ale także wyrazem samej siebie.”