Guy Montis (prawdziwe nazwisko Joseph Tysz) pochodził z ubogiej rodziny żydowskiej żyjącej w Polsce, od 1924 osiadłej w Paryżu. Uczył się rysunku w tamtejszym atelier przy Boulevard de Belleville, jednocześnie pracując jako tapeciarz, stolarz, rytownik, sprzedawca. Dzięki pracom dla teatru wszedł do środowiska wykonawców (m.in. zaprzyjaźnił z pieśniarzem Francois Lemarque, i dekoratorem Claude’m Dauphin i aktorem Henri Guisol). Był odtąd nie tylko rzemieślnikiem i dekoratorem, ale także aktorem i współtwórcą grup teatralnych „Le Masque” (1936) i „Tropupę De l’Arbre Sec”. Jako malarz debiutował na Salonie Niezależnych w 1939, sygnując swoje obrazy: „Tysz”. W latach 1939-41 ukrywał go na południu Francji, Pierre Renoir, syn słynnego malarza. W czasie okupacji zmienił nazwisko na Guy Montis. W 1946 otrzymał za swe obrazy nagrodę Blumnenthala, w 1948 francuskiego Ministerstwa Szkolnictwa. Od 1950 pracował dla milionera Paula Ricarda, który podarował mu dom w Prowansji. W 1958 powrócił do Paryża, gdzie założył Galerie du Roy na Place de Vosges. W 1963 wyjeżdżał do Hiszpanii, a 1967-68 i w 1969 do Izraela. Malował przede wszystkim portrety, ale także martwe natury i pejzaże. W obrazach jego wyczuwalna jest fascynacja malarstwem francuskich impresjonistów. Prace G. Montisa pojawiały się na aukcjach w Paryżu w latach 1992-2002, co odnotowują roczniki ADEC.