Studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u J. Unierzyskiego i L. Wyczółkowskiego, a następnie kształcił się w paryskiej Académie Julian u J.P.Laurensa. Począwszy od 1903 r. często wyjeżdżał na Huculszczyznę. W latach 1912-1919 był profesorem malarstwa w Akademii Sztuki we Wrocławiu; od 1919 kierował Szkołą Sztuk Zdobniczych i przemysłu Artystycznego w Poznaniu; w 1925 został profesorem Akademii krakowskiej. Należał do Tow. Artystów Polskich „Sztuka” i innych stowarzyszeń twórczych, uczestniczył w wielu wystawach. Malował rodzajowe sceny z życia Hucułów, kompozycje religijne, portrety, martwe natury i pejzaże, a we wcześniejszym okresie także obrazy historyczne.