Kucharzyk rozpoczął edukację artystyczną bardzo wcześnie. Pochodzący z chłopskiej rodziny chłopiec, w wieku 14 lat na Wystawie Krajowej we Lwowie (tej samej, na której pokazano "Marzenie o Sławie" Cypriana Godebskiego) zaprezentował model chaty, za który został nagrodzony stypendium umożliwiającym dalsze kształcenie. Rzeźby uczył się początkowo w Zakopanem, ale w 1899 przeniósł się do Wiednia, gdzie studiował u Artura Stassera. Dzięki uzyskanemu w 1903 roku stypendium Rotschilda odbył podróż po Europie. W 1904 wziął udział w wystawie światowej w St. Louis. W 1908 przez kilka miesięcy mieszkał w Rzymie, a następnie osiadł w Wiedniu, gdzie otrzymał profesurę w Kunstgewerbeschule. Od cesarza Franciszka Józefa otrzymał pracownię w gmachu parlamentu. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, wrócił do kraju. Osiadł w Rawiczu i tam pracował jako nauczyciel rysunku.
brąz patynowany, marmur; wys. 34,5 cm.
Polska, lata 20. XX w.
brąz, podstawa alabastrowa, 35 x 9,5 x 9,5 cm
sygnowana u dołu gmerkiem autorskim oraz: 'Kucharzyk'
brąz patynowany,
sygnowany: Kucharzyk