Artysta studiował w latach 1924 – 1927 w Grapische Kunstgewerbeschule w Lipsku. Zajmował się zarówno malarstwem sztalugowym, najczęściej tworząc pejzaże i portrety, a także grafiką warsztatową, głównie drzeworytem. Był także realizatorem wielu praz zakresu grafiki użytkowej; okładek, pocztówek i ilustracji książkowych. Po wojnie do 1950 roku najeżał do Związku Artystów Plastyków w Bukareszcie, współpracował także z rumuńskim czasopismem „Veac Nou” oraz pełnił funkcję dyrektora Gabinetu Rycin w Bukareszcie. Po powrocie do kraju brał aktywny udział w życiu kulturalnym. Należał do Grupy Malarzy Realistów, z którą wystawiał swoje prace od pierwszej wystawy w 1962 roku. Pracował między inny innymi jako krytyk w „Przeglądzie Artystycznym oraz jako sekretarz, a następnie prezes OW ZPAP. Jego prace wystawiany były na wystawie Grafika Artystyczna i Rysunek w XV-lecie PRL w Zachęcie (1961), a także na I Międzynarodowym Biennale Grafiki w Krakowie (1965).