Bolesław Suska urodził się w 1919 roku w Dąbrówce, zmarł w 2011 roku. Był polskim rzeźbiarzem ludowym, na życie zarabiał jako cieśla i rolnik. Tworzyć zaczął w 1970 roku zachęcony osiągnięciami rzeźbiarzy z miejscowości w której mieszkał (tj. Budziska, woj. siedleckie).
Bolesław Suska był członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych.

Bolesław Suska rzeźbił szopki, świątki i postacie oraz sceny z życia wsi. W jego dorobku artystycznym znajdują się zarówno rzeźby pełne, jak i płaskorzeźby. Wypracował własny styl, dzięki czemu na konkursach i wystawach sztuki ludowej otrzymywał liczne nagrody i wyróżnienia. Połączenie syntetycznej formy z barwną polichromią tworzy w rzeźbach artysty spójną całość o niepowtarzalnym charakterze.

Prace Bolesława Suski były pokazywane na wielu ekspozycjach, w 1975 roku w Warszawie odbyła się indywidualna wystawa artysty. Wraz z bratem Wacławem, również rzeźbiarzem, Bolesław Suska uczestniczył w 1976 roku w zbiorowej wystawie „Łukowski ośrodek rzeźby ludowej” w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie. Prace ich były również prezentowane za granicą m.in. w Berlinie, Hamburgu, Sztokholmie, Amsterdamie. Duże zbiory rzeźb braci Susków posiadają muzea etnograficzne w Krakowie, Warszawie, Łukowie, Lublinie i Toruniu.

W 1981 roku za wybitne osiągnięcia w twórczości ludowej Bolesław Suska otrzymał nagrodę im. Oskara Kolberga.