Swoją działalność rzeźbiarską zaczął jako formierz w odlewni żelaza, a od 1822 roku kształcił się u Raucha w Berlinie. Szybko zdobył rozgłos. Stworzył wiele pomników dla Berlina, Poczdamu, Królewca, Wrocławia i innych miast śląskich. Jego najsłynniejsza rzeżba to Amazonka walcząca z panterą (1839), postawiona przed berlińskim Altes Muzeum, której pomniejszoną wersją jest oferowany obiekt. W 1854 zaprojektował rzeźby dla Warszawy: syreny i trytony do wodotrysków pod kolumną Zygmunta i na Placu Teatralnym.