Wróć do artystów
PA
PAWŁOWSKI Andrzej
(1925 - 1986)
Dodaj do listy życzeń
(5)
Andrzej Pawłowski - malarz, rzeźbiarz, fotografik, profesor ASP w Krakowie
Urodził się 20 lipca 1925 roku w Wadowicach, zmarł w Krakowie 16 lutego 1986 r. W 1950 roku ukończył studia na krakowskiej ASP, na Wydziale Architektury Wnętrz. Jeszcze w czasie studiów był asystentem Tadeusza Kantora. Na początku lat sześćdziesiątych zorganizował Wydział Form Przemysłowych, którego był profesorem oraz dziekanem do 1986 r.
Był członkiem-założycielem Grupy Krakowskiej, a także Stowarzyszenia Projektantów Form Przemysłowych. Należał do ZPAP, ZPAF, uczestniczył w Międzynarodowej Radzie Stowarzyszeń Wzornictwa Przemysłowego (ICSID).
Twórczość Andrzeja Pawłowskiego była wszechstronna. Obejmowała dziedziny tradycyjnie przypisywane do rzeźby, malarstwa i fotografii. Zajmował się również projektowaniem wystaw, aranżacją stałych ekspozycji muzealnych m. in. w Muzeum Historycznym i Muzeum Narodowym w Krakowie. Jego twórcza aktywność jako projektanta obejmowała nie tylko samo projektowanie przedmiotów, ale również jego metodykę i szczegółowe badania naukowe.
Pierwsze prace artystyczne to cykl rzeźbiarski Płazy i seria rysunkowa Gady (1950-52). Kineformy (1957) to efekt eksperymentów artysty z teatrem epidiaskopowym i tworzeniem obrazów fotograficznych wprost na materiale światłoczułym (nagroda na festiwalu w Brukseli w 1958 r.). Kontynuacją zagadnień poruszanych w Kineformach był film Tam i tu (1958). W kolejnych latach powstają cykle fotograficzne: Luxogramy, Heliogramy, Mutacje/Luxografie, Ręce - nazwany później Genesis, Discovery; malarskie: Formy naturalnie ukształtowane, Powierzchnie naturalnie ukształtowane i rzeźbiarskie: Manekiny, Sarkofagi krakowskie (1975). W 1963 r. zajął się tworzeniem cyklów obrazów i obiektów przestrzennych. Pawłowski realizował spektakle wizualne, ruchome obrazy świetlne, zajmował się też kompozycją fotogramów. Projektował na potrzeby przemysłu, aranżował wystawy czasowe i stałe ekspozycje (np. Muzeum Narodowe i Muzeum Historycznym w Krakowie), zajmował się teatrem (eksperymenty z teatrem kukiełkowym mieszczącym się w walizce), występował też jako aktor (wuj w Mątwie według Witkacego w teatrze Cricot).
Urodził się 20 lipca 1925 roku w Wadowicach, zmarł w Krakowie 16 lutego 1986 r. W 1950 roku ukończył studia na krakowskiej ASP, na Wydziale Architektury Wnętrz. Jeszcze w czasie studiów był asystentem Tadeusza Kantora. Na początku lat sześćdziesiątych zorganizował Wydział Form Przemysłowych, którego był profesorem oraz dziekanem do 1986 r.
Był członkiem-założycielem Grupy Krakowskiej, a także Stowarzyszenia Projektantów Form Przemysłowych. Należał do ZPAP, ZPAF, uczestniczył w Międzynarodowej Radzie Stowarzyszeń Wzornictwa Przemysłowego (ICSID).
Twórczość Andrzeja Pawłowskiego była wszechstronna. Obejmowała dziedziny tradycyjnie przypisywane do rzeźby, malarstwa i fotografii. Zajmował się również projektowaniem wystaw, aranżacją stałych ekspozycji muzealnych m. in. w Muzeum Historycznym i Muzeum Narodowym w Krakowie. Jego twórcza aktywność jako projektanta obejmowała nie tylko samo projektowanie przedmiotów, ale również jego metodykę i szczegółowe badania naukowe.
Pierwsze prace artystyczne to cykl rzeźbiarski Płazy i seria rysunkowa Gady (1950-52). Kineformy (1957) to efekt eksperymentów artysty z teatrem epidiaskopowym i tworzeniem obrazów fotograficznych wprost na materiale światłoczułym (nagroda na festiwalu w Brukseli w 1958 r.). Kontynuacją zagadnień poruszanych w Kineformach był film Tam i tu (1958). W kolejnych latach powstają cykle fotograficzne: Luxogramy, Heliogramy, Mutacje/Luxografie, Ręce - nazwany później Genesis, Discovery; malarskie: Formy naturalnie ukształtowane, Powierzchnie naturalnie ukształtowane i rzeźbiarskie: Manekiny, Sarkofagi krakowskie (1975). W 1963 r. zajął się tworzeniem cyklów obrazów i obiektów przestrzennych. Pawłowski realizował spektakle wizualne, ruchome obrazy świetlne, zajmował się też kompozycją fotogramów. Projektował na potrzeby przemysłu, aranżował wystawy czasowe i stałe ekspozycje (np. Muzeum Narodowe i Muzeum Historycznym w Krakowie), zajmował się teatrem (eksperymenty z teatrem kukiełkowym mieszczącym się w walizce), występował też jako aktor (wuj w Mątwie według Witkacego w teatrze Cricot).
PAWŁOWSKI Andrzej nie posiada obiektów w aukcjach nadchodzących