KRAMASZ Andrzej
(ur. 1976 r.)Bardzo istotny wpływ na jego twórczość miało stypendium w Japonii (Japanese Government Scholarship –Monbukagakusho, 2004-2006) i podróże po Chinach, podczas których bezpośrednio doświadczył szeroko rozumianej inności.
Jego najbardziej znaną realizacją jest cykl autoportretów, w ramach której nieustannie poddaje przekształceniom swój własny wizerunek. Wciela się w rolę kobiety korzystając z doświadczeń zdobytych podczas nauki w szkole dla Gejsz w Tokio (Autoportret - Geisha II 2005) lub staje się Maoryską z rytualnym tatuażem Monku (Transformacja w Maori 2005). Poprzez transformacje dokonuje swoistej transgresji zarówno płciowej, jak i kulturowej. Ujawnia w ten sposób „maskaradowy wymiar tożsamości”. Nagromadzenie wizerunków, wielość ról proponowanych przez różne kultury sprawia, że człowiek bez maski jest Innym, kimś poza, nieprzystającym.
Wystawy
2007 Moving, w ramach RE:WIZJI, NCK, Gdańsk;
2006 Autopoesis, Slovak National Gallery, Bratysława, Słowacja; Przekonaj się, Austriackie Forum Kultury, Warszawa; Tokyo Metropolitan Art Museum, Tokio;
2005 Egocentryczne. Niemoralne. Przestarzałe. Współczesne wizerunki artystów, Zachęta, Warszawa; Hybrydy, wyst. ind. Galeria Le Guern; Absolwent. Różnice. Konteksty. Alternatywy, ISW Gdańsk;
2004 Hybrydy, wyst. ind. Galeria PWW, Zielona Góra; Open the door, Seira Gallery, Tokio;
2003 Supermarket Sztuki IV - Globalne zauroczenie, DAP, Warszawa; Zdecydowanie męskokobieco, wyst. ind. Galeria KOŁO ZPAP, Gdańsk; Przestrzenie Codzienności, Stadtische Galerie im Buntentor, Bremen;
2002 Rybie Oko 2, BGSW Słupsk.
Bibliografia [edytuj]
Adrianna Prodeus, Sobowtór, czyli oryginał i kopia w jednym, „Format” 4/2005.
Marcin Krasny, Gejsza z Europy Wschodniej, www.obieg.pl, 19 października 2005.
Bożena Czubak, Egocentryczne. Niemoralne. Przestarzałe. Współczesne wizerunki artystów, kat. wyst., Zachęta, Warszawa 2005.