Początkowo uczył się w Bochni u Feliksa Hanusza. Następnie studiował w Krakowie - ukończył Instytut Techniczny, a w roku 1878 SSP w pracowni W. Gadomskiego. Uczęszczał także do pracowni Franciszka Wyspiańskiego. W latach 1881-85 studiował w Wiedniu. W 1887 roku brał udział w pierwszej Wielkiej Wystawie Sztuki Polskiej. Od 1890 pracował jako wykładowca w krakowskiej SSP. W roku 1897 uzyskał tytuł profesora i zrezygnował z pracy w Szkole Sztuk Pięknych, przenosząc się do Szkoły Przemysłowej (uczył tam rysunku i modelowania). Do najsłynniejszych jego dzieł zaliczyć można rzeźby ufundowane przez dr Henryka Jordana (wieloletniego mecenasa artysty): Lilla Weneda (1884) oraz Grażyna z Litaworem (1886), umieszczone na Plantach, oraz umieszczone w Parku Miejskim dr Jordana - popiersia słynnych Polaków (1888). Był także autorem grupy rzeźbiarskiej na frontonie Teatru im. Słowackiego w Krakowie (Muzyka, Opera, Operetka, 1893). Od roku 1877 prezentował swoje prace na wystawach w TPSP.