Pozostaje jednym z najważniejszych polskich architektów pierwszej połowy XX wieku, piastującym najbardziej prestiżowe stanowiska, zamówienia i realizacje II Rzeczpospolitej. Nadany mu przez współczesnych złośliwy przydomek Adolf „Wszystko” Bohusz wiele mówi o wszechstronności, umiejętności godzenia kilku ról i prominentnej pozycji tego wybitnego projektanta. Związany był z Krakowem, gdzie od 1916 roku kierował odbudową zamku na Wawelu (historyczne symulakrum wnętrz wawelskich do dziś tworzy sugestywną iluzję, że mamy do czynienia z autentycznym wystrojem królewskiej rezydencji) i gdzie pozostawił budynki-ikony: neoklasyczny Gmach Pocztowej Kasy Oszczędności, modernistyczny i wciąż (!) kontrowersyjny Gmach Towarzystwa Ubezpieczeniowego Feniks przy Rynku Głównym czy przywołujący na myśl estetykę Bauhausu Dom Plastyków. Jego projekty i realizacje dotyczą jednak całego obszaru ówczesnej Rzeczpospolitej (jako kierownik odbudowy Zamku Królewskiego i Łazienek działał też w Warszawie). Szyszko-Bohusz to architekt spektaklu - projektował m.in. oprawy oficjalnych państwowych uroczystości, a także mauzolea i monumentalne zespoły, w których zręcznie reżyserował przestrzeń reprezentacji (jak w przypadku wizji wawelskiego Panteonu).