Jest narzędziem do rytowania, używanym w niektórych technikach graficznych (np. miedzioryt, drzeworyt). Składa się z ostrza stalowego osadzonego w półkolistej rączce o kształcie ściętego grzybka. W okresie renesansu używano zwykle do wykonania całej ryciny jednego rylca, w baroku - kilku, o różnych przekrojach i grubości. Do drzeworytu na słoju poprzecznym używa się kilku rodzajów rylców o różnych kształtach i szerokościach. Można je podzielić na klinowe, półokrągłe, płaskie i wielokrotne.