Jest to styl w sztuce zapoczątkowany we Włoszech. Główną ideą był powrót do ideału sztuki antyku, jej idealnego piękna, opartego na harmonii, proporcji, klarownej kompozycji i zgodnym z naturą przedstawieniu ciała ludzkiego. W okresie renesansu nastąpił rozwój humanizmu, nauk matematycznych, przyrodniczych (obserwacja natury jako podstawa twórczości, anatomiczne zainteresowania artystów, rozwój malarstwa pejzażowego). Ideałem stał się artysta wszechstronny, zajmujący się wieloma dziedzinami sztuki (Leone Battista Alberti, Leonardo da Vinci, Michał Anioł). Popularne stały się przedstawienia nagiej postaci ludzkiej zwłaszcza w marmurowej rzeźbie, nawiązujące do rzeźb antycznych.