Termin jest stosowany na określenie: 1) nurtu sztuki europejskiej XVII-XVIII wieku (barok jako styl); 2) całej sztuki obejmującej wszystkie nurty (barok jako epoka); 3) całej kultury włącznie z literaturą, teatrem, muzyką, obyczajowością, filozofią (barok jako postawa umysłowo-estetyczna).
Cechami baroku są: 1) efekt, sugestywność, całościowe wrażenie; 2) iluzjonizm (dekoracje wnętrz kościołów i pałacowych, triki perspektywiczne w architekturze, imitowanie natury w rzeźbie i malarstwie); 3) całościowe dzieło artystyczne z elementami architektury, rzeźb, i malarstwa oraz aranżacji oświetlenia; 4) nastawienie sztuki na przekaz treści (alegorie budowli, pomników, malowideł); 5) rozkwit rzemiosła artystycznego (dekoracja wnętrz, meble, tapiserie, szkło) i grafiki.