„Autoportret (Anatomia poetki)” Zuzanny Bartoszek to wystawa obrazów na papierze i płótnie z ostatnich dwóch lat. Tytuł wystawy pochodzi od jednego z pokazywanych na niej gwaszów. Cechą charakterystyczną twórczości Bartoszek jest chęć oddania stanów wewnętrznych. Tak o swoich pracach mówi artystka: „W obrazach szukam metafor, podobnie jak szukam ich w wierszach. Komponowanie obrazu zbliżone jest do pisania poezji, polega na zbieraniu elementów i nadawaniu im takiej ekspresji, by tworzyły razem jakąś tajemnicę, zagadkę. Inspiruję się malarstwem mistycznym. Chciałabym, aby wystawy wywoływały przeżycia duchowe. Staram się organizować przestrzeń galerii tak, by sprzyjała skupieniu i medytacji nad obrazami.”
Oprócz gwaszów i obrazów olejnych, w formie nagrań prezentowane będą wiersze Zuzanny Bartoszek. Wystawie towarzyszyć będzie premiera katalogu z obrazami i poezją. Z książki pochodzi prezentowany poniżej wiersz:
Podałam sobie dłoń za plecami
Kolejny sukces, gratulacje
Podłożyłam sobie nogę, złośliwie
Z żalu wrzuciłam złotówkę do kałuży pod domem
Na urodziny zdmuchnęłam czyjś znicz
I pomyślałam życzenie:
Jeszcze raz
Jeszcze raz
Jeszcze raz
Zuzanna Bartoszek – urodzona w roku 1993 w Poznaniu. Poetka, artystka. Swoje prace wystawiała m.in. w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Kunsthalle w Zurychu, Cell Project Space w Londynie, Kevin Space w Wiedniu, Arsenic w Lozannie, Galerii Pina w Wiedniu, Galerii Serce Człowieka w Warszawie. Publikowała na łamach „Twórczości”, „Małego Formatu”, „Wizji”, „Dwutygodnika”, „Lampy”, „Czasu Kultury”, „Biura Literackiego”, „Fabulariów”. W roku 2016 ukazał się jej debiutancki tomik wierszy „Niebieski Dwór” nakładem wydawnictwa Disastra. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Kurator: Adam Mazur