Ta retrospektywna wystawa nie patrzy w przeszłość, ale w przyszłość, pytając o to, jak robić ekspozycje z małym śladem węglowym? Środowisko to zwykle system współzależnych, przenikających się elementów nieożywionych i ożywionych. Środowisko Zorki Wollny jest jednocześnie akustyczne, antropogeniczne, artystyczne, zdegradowane i ożywione. Składają się na nie dzieła sztuki, performatywne prace i interaktywne instalacje: akustyczne ptasie gniazda, poduszki sensoryczne z boi czy dywany z potłuczonego szkła. Większość materiałów, obiektów i surowców została odzyskana od producentów i zakładów pracy w Szczecinie, m.in. ze stoczni, papierowni czy fabryki kabli. Po zakończeniu wystawy część z nich zostanie naprawiona i wróci do obiegu. Zorka przez ostatnie 15 lat funkcjonowała na pograniczu choreografii, muzyki i kultury wizualnej. Często jej prace włączały do działań publiczność i problematyzowały codzienne zachowania, co prezentujemy w formie dokumentacji wideo.
Środowisko Zorki Wollny stworzone w TRAFO podsumowuje szereg eksperymentów artystki z fizycznością, akustyką oraz codziennymi zwyczajami, proponując troskliwe praktyki wystawiennicze, a szerzej: refleksję, jak uprawiać sztukę w obliczu katastrofy klimatycznej, zarówno w czterech ścianach galerii jak i poza nimi.
Prace prezentowane na wystawie powstały we współpracy z następującymi artystkami i artystami: Christine Schörkhuber, Kalle Enkellman, Jasmine Guffond, Psychedelic Choir, Chórem Polin, Anną Szwajgier, Andrzejem Wasilewskim, N.U Unruhem (Einstürzende Neubauten), pracownikami Stoczni Szczecińskiej.
Wystawa powstała we współpracy z CTM 2020 Berlin, Chicago Architecture Biennale, steirischer herbst festiwal, przy wsparciu Stoczni Szczecińskiej oraz firmy Habia Cable.
Kuratorka: Joanna Warsza.