Xanti Schawinsky (1904-1979) zasłynął innowacyjnym podejściem do projektowania i edukacji artystycznej, wskazując nowy kierunek rozwoju nowoczesnej sztuki i designu. Jego prace cechowały się eksperymentalnym duchem i chęcią przekraczania tradycyjnych granic artystycznych.
Wiosną 1924 roku Schawinski rozpoczął kurs przygotowawczy Bauhausu, gdzie studiował podstawy teorii formy i koloru pod kierunkiem László Moholy-Nagyego i Wassily’ego Kandinsky’ego, a wśród jego nauczycieli znaleźli się również Paul Klee i Walter Gropius. Zaraz po przyjeździe na Bauhaus został członkiem warsztatu scenograficznego Oskara Schlemmera, gdzie zaczął tworzyć własne szkice i pantomimy oparte na tańcu. Tam Schawinsky zaczął rozwijać „Spektodramę”, wczesną wersję Teatru Totalnego.
Na wystawie “Rozszerzone widzenie” prezentujemy piętnaście prac Xantiego Schawinskiego z lat 1970-1976, ostaniego okresu twórczości artysty. Trójwymiarowe płótna stanowią podsumowanie dokonań artystycznych Schawinskiego, który przez całe życie pozostał zafascynowany teatrem.
Na ekspozycji znajdują się m.in. prace z serii “Spheres”, będące wielowarstwowymi kompozycjami, powstałymi poprzez naciągnięcie na płótno półprzezroczystej gazy. Abstarakcyjne formy i kolory przenikają się, zmieniając w zależności od punktu patrzenia. Widz zostaje wciągnięty w optyczną grę płótna, na swój sposób kreując jego ostateczny wygląd – obraz staje się sceną dla op-artowej sztuki teatralnej.