Dominika Sergiej w swojej działalności twórczej interesuje się tożsamością miejsca i ludzi. Bada niejednoznacznie przebiegające granice kulturowe w świecie „globalnej wioski”. Eksploruje tematy dotyczące najważniejszych wartości ludzkich takich jak: miłość, szacunek, pamięć. Stawia pytania dotyczące koegzystowania ludzi różnych wyznań, ras, wieku, tożsamości i pamięci kulturowej. Od strony formalnej interesują ją przede wszystkim kompozycja i kształt dzieła. Zajmuje się: instalacją, fotografią, kolażem i akwarelą.
KrajObrazy
Wystawa KrajObrazy odnosi się do miejsca i przestrzeni. Krajobrazy miejskie – weduty, tak szeroko rozpowszechnione w malarstwie XVIII i XIX wieku stają się punktem wyjściowym prac Dominiki Sergiej. Farby olejne zastąpione są flamastrami, ołówkiem, papierem kolorowym i fotografią. XVIII-wieczne miejskie capriccia – „pierwotne kolaże”, w których artyści swobodnie zestawiali ze sobą różne miejsca niekoniecznie istniejące w rzeczywistości obok siebie w miejskiej tkance miasta stały się inspirującym przyczynkiem do powstania niniejszej wystawy. Technika kolażu sensu stricte zapoczątkowana przez Pablo Picassa i Georga Braque’a na początku XX wieku, rozwijana przez wielu artystów m.in. Hannah Höch, książka artystyczna, pop-up booki i XVIII wieczne sylwety wycinane z papieru zanim wynaleziono fotografię stanowią zaplecze inspiracji technologicznej wystawy. Autorka prac w niniejszej wystawie przedstawia miejsca, które odwiedziła m.in. Warszawę, Paryż, Oxford czy Nowy Jork. Część prac wykonana jest na bazie własnych fotografii wykonanych aparatem analogowym łącznie z wywołaniem filmów, poddaniem ich obróbce i wywołaniu zdjęć w ciemni. Drugą część fotografii stanowi fotografia cyfrowa również wykonana przez autorkę wystawy. Dla ujednolicenia warstwa fotograficzna prac jest wydrukowana na matowym papierze.
W warstwie treściowej Dominika Sergiej odnosi się do stereotypowych przedstawień miasta, czasami je powiela a czasami zastępuje je nowymi, niekonwencjonalnymi zestawieniami. Na miasto dzięki tej wystawie można spojrzeć z lekkim przymrużeniem oka a prace mają charakter luźnych czasami zabawnych skojarzeń na temat krajOBRAZU miejskiego.