Wystawa w ramach cyklu „Jesteśmy namaszczeni” organizowanych w Otwartej Pracowni w roku Jerzego Nowosielskiego stanowić będzie zestawienie prac artysty ukraińskiego Danylo Movchana, który w swoim malarstwie zgłębia i rozwija formę ikony, z pracami Władysława Podrazika, jednego z najbardziej znanych uczniów Jerzego Nowosielskiego. Zestawienie metafizycznych obrazów Podrazika ze współczesnymi ikonami Movchana zmusza do dyskusji na temat znaczenia i sposobów manifestacji sacrum w sztuce współczesnej Wschodu i Zachodu. Tym samym pozwala na uwidocznienie potęgi inspiracji płynącej z myśli i malarstwa Jerzego Nowosielskiego.
Danylo Movchan (ur. 1979) absolwent Lwowskiej Narodowej Akademii Sztuk Pięknych (2006), Wydziału Malarstwa Sakralnego. Prace artysty prezentowane były na wystawach autorskich (12) i zbiorowych (100) w Ukrainie i poza jej granicami. Znajdują się one w kościołach i zbiorach prywatnych w Ukrainie, Finlandii, Francji, we Włoszech, w Polsce, Niemczech, Kanadzie. Stypendysta programu Gaude Polonia – 2012.
Władysław Podrazik (ur. 1953) studia rozpoczął w 1984 roku na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom uzyskał w 1989 roku w pracowni prof. Jerzego Nowosielskiego. Uprawia malarstwo, poezję i pisze teksty o sztuce. Eseje o sztuce publikował w „Tygodniku Powszechnym”, „Wiadomościach ASP”, „Głosie Plastyków” i „ArsForum”. W roku 2007 w Wydawnictwie Znak opublikował wraz z Romanem Mazurkiewiczem wybór myśli Jerzego Nowosielskiego pt. „Prorok na skale”. Mieszka i tworzy w Krakowie.
Cykl wystaw realizowany w roku 2023 nawiązuje do wypowiedzi Jerzego Nowosielskiego na temat galerii Otwarta Pracownia w Krakowie, która stanowi jej mit założycielski. Tytuł JESTEŚMY NAMASZCZENI bezpośrednio odnosi się do duchowego patronatu Jerzego Nowosielskiego nad założoną przez jego uczniów krakowską galerią. Podkreśla także misję artystyczną jej twórców. Dla Jerzego Nowosielskiego, wybitnego artysty, filozofa i teologa, sztuka wiązała się z określonym systemem wartości, a działalność twórcza nieodwołalnie łączyła się z refleksją filozoficzno-teologiczną. Malowanie obrazów określał jako proces „przygotowywania sobie przestrzeni, w której będziemy żyć po śmierci”. W 1996 po wystawie pt. „Kilku malarzy” Jerzy Nowosielski napisał:
Na Kazimierzu w Krakowie, niedaleko rynku, w zwykłej czynszowej kamienicy, znajduje się pomieszczenie wynajęte przez kilku młodych malarzy. (...) tam właśnie rodzą się obrazy i to obrazy wysokiej klasy. Ale obrazy, które w naszym współczesnym krajobrazie artystycznym stanowią jakby jakąś egzotykę. Dlaczego? Dlatego, że są to obrazy szalenie tradycyjne. Same wywodzą się z inspiracji najszlachetniej rozumianej abstrakcji, są w jakimś sensie jej kontynuacją, podjęciem jej wezwania, prowadzą w krainę ciszy, spokojnej kontemplacji i głębi. Dla mnie osobiście ta Otwarta Pracownia jest wielką niespodzianką. Bo ja myślałem już, że malarstwo tradycyjne się kończy. (...) Tymczasem – nie. Znaleźli się młodzi malarze, którzy podejmują tą tradycję z jakąś przedziwną nadzieją. Na co? Co oni będą w zgiełku „nowoczesności” z tą sztuką robić? I dlatego, że zupełnie nie wiadomo co, że oni sami tego nie wiedzą, może dlatego właśnie są naprawdę rewolucyjni i stanowią prawdziwą europejską awangardę, bo czy tak samo nie było w latach 10-tych XX w. na peryferyjnym paryskim Montmartre?
Kurator: Ignacy Czwartos
Zdjęcie powyżej: Danylo Movchan, Szpital
Władysław Podrazik, Epifania