Wystawa w Willi Sixta przybliża historię ruchu i jego symbolikę, ukazuje poczet najważniejszych wolnomularzy polskich, częściowo prostuje mity i legendy związane z masonerią.
Prezentowana w podziemiach Willi Sixta wystawa zatytułowana „Wolnomularstwo na ziemiach polskich. Zasady, historia, współczesność” – w założeniu organizatora, którym jest współczesne stowarzyszenie wolnomularskie Wielki Wschód Polski – ma charakter popularyzatorski i edukacyjny.
Kuratorem wystawy, autorem scenariusza, inscenizacji i większości fotogramów jest Tomasz Szmagier, fotografik, grafik komputerowy i poligraf, związany z wolnomularstwem od 1994 roku, Wielki Mistrz Wielkiego Wschodu Polski w latach 2011–2015.
Tomasz Szmagier:
Wystawa rozpoczyna obchody 240-lecia powstania Wielkiego Wschodu Polskiego i Litewskiego.
Zawiera plansze z informacjami historycznymi, poczet najważniejszych wolnomularzy polskich, informacje o symbolice i zasadach ruchu. Ilustracją są inscenizacje przybliżające zwiedzającym rytualne życie wolnomularzy. W gablotach pokazana jest polskojęzyczna literatura z XIX i pierwszej połowy XX wieku, przedmioty związane z subkulturą wolnomularstwa.
Osobną częścią narracji wystawy jest wybór grafik i fotogramów inspirowanych wolnomularskim symbolizmem i symbolicznym sposobem postrzegania świata.
Wolnomularstwo to świecki, międzynarodowy, filozoficzno-społeczny ruch ideowy. Wolnomularze zwani też masonami za swój cel uznają doskonalenie się moralne, intelektualne i duchowe oraz szanowanie obowiązujących w stowarzyszeniu zasad.
Istotą wolnomularstwa jest jej inicjacyjny charakter. Nie można do wolnomularstwa się zapisać, nie każdy może zostać wolnomularzem. Powoduje to powstanie tajemnicy inicjacji i dyskretny charakter ruchu. Od początku wywoływało to wielkie zainteresowanie i emocje. Wywodzący się z różnych zawodów masoni byli światłymi i wykształconymi ludźmi, z ogromnym i pozytywnym wpływem na kulturę i sztukę. Mimo to wiedza Polaków o ich działalności opiera się na mitach i teoriach spiskowych.
Wystawa zarysowuje temat. Pokazuje wolnomularstwo jakie jest, częściowo odziera masonerię z maski mitów i legend. Prawda jest często znacznie ciekawsza.
Tomasz Szmagier urodzony w 1958 roku w Gdańsku. Fotografik, grafik komputerowy, poligraf. Studiował astronomię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Przez wiele lat zajmował się fotografią i zabytkami w Polsce, na Ukrainie, Litwie, w Turcji. Brał udział w polskich misjach archeologicznych na Pustyni Nubijskiej w Sudanie, w Syrii, Libanie, Egipcie, Jordanii. Był etatowym fotografem Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego w Kairze. Uczył fotografii na Wydziale Konserwacji Zabytków Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Uczestniczył w pracach przy wykonaniu dla Biblioteki Narodowej w Warszawie, faksymiliów polskich zabytków piśmiennictwa m.in. Konstytucji 3 maja czy olbrzymiego dzieła o koniach i Bliskim Wschodzie Wacława Rzewuskiego („O koniach wschodnich i wywodzących się z ras orientalnych”). Do wolnomularstwa inicjowany w 1994 roku. Posiada wyższe stopnie rytu Szkockiego Dawnego i Uznanego, rytu Francuskiego oraz rytu Memphis-Misraim. Wielki Mistrz Wielkiego Wschodu Polski w latach 2011–2015. Pomysłodawca i współorganizator Instytutu Sztuka Królewska w Polsce. Twórca wystaw o wolnomularstwie m.in. w Muzeum Etnograficznym w Warszawie, Archiwum Państwowym w Bydgoszczy, Muzeum Dialogu Kultur w Kielcach, Bibliotece Uniwersyteckiej przy największych w Europie Zbiorach Druków Masońskich w Poznaniu, wystawy o wolnomularstwie polskim w Muzeum Wolnomularstwa w Paryżu (oddział Muzeum Narodowego Francji).
kurator – Tomasz Szmagier