Tworzona przez artystkę diarystyczna instalacja splata i przechwytuje historie kolektywnego ciała, które w dobie rozwoju przemysłu odpowiadało na binarny podział władzy i pracy: majstra i poddanych mu pracowniczek. Obiekt stworzony z nałożonych na siebie warstw materiału zakupionego w warszawskich i słupskich sklepach z odzieżą używaną, prezentowany od wejścia aż do najwyższej kondygnacji galerii, materializuje się ostatecznie w postaci wideo.
Weronika Wysocka (ur. 1994) tworzy prace wideo, performans, instalacje i obiekty. Jest absolwentką Pracowni Działań Przestrzennych na Wydziale Sztuki Mediów warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (2013—2018). Uczestniczyła w wymianie studenckiej w Universität der Künste w Berlinie (2015) oraz Bezalel Academy of Arts and Design w Jerozolimie (2018). Jej prace były prezentowane w takich miejscach jak m.in. Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Tokyo Photographic Art Museum (2019), lokal_30 (2018) czy Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, w ramach finału konkursu Artystyczna Podróż Hestii (2017).
tekst towarzyszący wystawie: Romuald Demidenko
współpraca nad instalacją: Paulina Szczepańska
współpraca nad wideo: Katarzyna Bratkowska
konsultacje operatorskie: Krzysztof Grajper, Mikołaj Syguda
(materiały prasowe)