Malarstwo Piotra Kotlickiego niełatwo jest zamknąć w jednoznacznych ramach. Większość płócien artysty to zatopione w mroku sceny, w których udział biorą niedookreślone postaci, uwikłane w relacje i sytuacje – bójki, rozmowy, milczące spotkania. Kotlicki często sięga po tradycyjne malarskie gatunki: pejzaż, portret czy sceny rodzajowe . To nieoczywiste połączenie malarskich tradycji z typowym dla aktualnego pokolenia sposobem malowania – gęstymi impastami, deformacją, syntezą form sprawia, że obok jego twórczości nie można przejść obojętnie.
Artysta tworzy obrazy pełne niedopowiedzeń i niepokoju. Zostawia odbiorcę z pytaniami, potęgując uczucie konsternacji także poprzez użycie tytułów. Każdy z nich zaskakuje i zmusza do podjęcia wyzwania rozwiązania tej słowno-obrazowej łamigłówki. Kotlicki buduje przestrzeń nie perspektywą, ale mrokiem – umiejętnie zestawia kolory, tworzy głębię i wyłaniającą się z niej akcję.
Te współczesne nokturny, których bohaterami są anonimowe postaci, swoim klimatem przywodzą na myśl filmy noir . Kreślone farbą obrazy przypominają spowite mgłą i skąpane w deszczu kadry z kina gangsterskiego lat 40. XX wieku. Podobnie jak ten gatunek filmy, malarstwo Piotra Kotlickiego dalekie jest od moralizowania, oczywistych happy endów i jasnego podziału na dobro i zło. Nęci i fascynuje, zapada w pamięć i nie daje o sobie długo zapomnieć.
Piotr Kotlicki jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. W 2000 roku uzyskał dyplom w pracowni profesora Ryszarda Hungera. Obecnie pracuje jako wykładowca na Wydziale Reżyserii na Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi.
Tematyka jego twórczości mocno ewoluowała. Od malowania na billboardach, przez draperie, a z czasem gęste w animalistyczne i florystyczne formy kompozycje malarskie, po dzisiejsze zatopione w mroku sceny, w których udział biorą niedookreślone postaci, przedstawione w sytuacjach bójek, rozmów, czy milczących spotkań, rozgrywające się na tle podmiejskiego pejzażu. Artysta odnosi się do aktualności i otaczającego do świata, twórczo przekształcając rzeczywistość. Jego malarstwo zostało wyróżnione poprzez kwalifikację do listy finalistów prestiżowego wydawnictwa „100 painters of tomorrow” w 2014 roku. Swoje prace prezentował na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i za granicą.
Zajmuje się też filmem multiperspektywicznym, w którym poszczególne elementy obrazu filmowego wyzwolone są spod optyki kamery. Za rozpoczęty w 2014 roku film „Hej, tam w dolinie” otrzymał Grand Prix na Interference Festival oraz na Piotrkowskim Biennale Sztuki. Założeniem autora jest nieprzerwana rozbudowa tego filmu, trwająca całe jego życie. Każdy pokaz realizacji jest inną jego osłoną, rozwijającą się wraz z artystą.
Prace Piotra Kotlickiego były wystawiane m.in. w Galerii Narodowej Zachęta w Warszawie (Polska), w Ningbo Museum of Art (Chiny), na Festiwalu MS Dockville w Hamburgu (Niemcy), na 16 Międzynarodowym Festiwalu Video w Nowym Sadzie (Serbia), w galerii Drei Ringe in Leipzig (Niemcy), w galerii Nachtspeicher23 w Hamburgu (Niemcy), na Festiwalu Simultan w Timisoarze (Rumania), w Narodowym Instytucie Audiowizualnym w Warszawie (Polska), w Galerii Assembly w Berlinie (Niemcy), Galerie Felix Frachon in Brussels (Belgia), w Galerii Kobro w Łodzi (Polska), w Galerii Olimpus w Łodzi (Polska), czy na Mediations Biennale w Poznaniu (Polska).
Piotr Kotlicki, Drobna informacja przekazana polglosem, 2017