W ramach interdyscyplinarnej praktyki artystka dotyka zagadnień związanych z punktami przecięcia mody i sztuk wizualnych, modeli wywoływania konsumpcyjnego pragnienia i sposobów kuszenia przez kapitalistyczny spektakl. Artystka za pomocą korespondujących ze sobą obiektów i obrazów tworzy na wpół fikcyjne, na wpół autobiograficzne narracje opierające się na popkulturowych scenariuszach oraz odniesieniach do wizualnych i fabularnych słowników It Girls. W szerszym ujęciu twórczość Guenther stanowi próbę analizy istoty konsumpcyjnego pożądania, namiętności, która za nim stoi i samotności, która zagłuszana jest przez owe pożądanie.