Werner Lobos. Retrospektywa

Profesor Werner Lubos – postać wielkiej klasy, autorytet, artysta wielowymiarowy. Zajmuje się malarstwem sztalugowym, rzeźbą, ceramiką, metaloplastyką,  scenografią, także sztuką sakralną. Projektuje witraże i polichromie. Jest autorem wystroju wnętrz i witraży licznych zabytkowych kościołów (m.in. św. Wojciecha w Radzionkowie, św. Jadwigi w Szopienicach, św. Anny w Tarnowskich Górach, Niepokalanego Poczęcia NMP i św. Maksymiliana Marii Kolbe w Janowie Miejskim, Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku-Białej). Nauczyciel, dydaktyk, profesor w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie (dziś UJD), animator życia kulturalnego.

Urodził się 2 maja 1941 w Tarnowskich Górach. W 1959 roku zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym w im. S. Staszica w Tarnowskich Górach. W latach 1960-1966 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, dyplom uzyskał w pracowni malarstwa prof. Wacława Taranczewskiego. W 1967 roku wstąpił do ZPAP w Krakowie. W 1990 roku uzyskał stopień adiunkta habilitowanego na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie. Wykładowcą Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie został w 1983 roku, a w 1993 roku uzyskał stanowisko profesora tamże.
Uczestniczy w pracach znaczących gremium doradczych jak, m.in. Komitet Doradczy Zabytkowej Kopalni Srebra w Tarnowskich Górach, komisja programowa Galerii „Fra Angelico” w Katowicach, czy stowarzyszenie polsko – francuskie „WITRAŻ 2000″ działającego pod patronatem międzynarodowego Centrum Witraży w Chartres.
Wziął udział w ponad 60 wystawach zbiorowych. Zorganizował kilkadziesiąt wystaw indywidualnych.
Na wystawę w Miejskiej Galerii Sztuki składają się głównie prace malarskie oraz projekty witraży. Trudno o ich jednoznaczną charakterystykę, bo abstrakcyjne malarstwo Wernera Lubosa ma charakter kontemplacyjny;  wymaga od widza  wrażliwości i intelektualnego wysiłku w poszukiwaniu ukrytej symboliki. W pracach artysty niezwykłą rolę ogrywa światło oraz przenikające się wzajemnie barwy.