Minęło ponad 10 lat od śmierci Waldemara Świerzego. Tą wystawą przypominamy Jego dzieło wzbogacając o prace wczesne z lat 60 XX wieku. Tak więc znajdziecie państwo u nas prace charakterystyczne dla Jego stylu i te wczesne gdzie szukał swojej formy i języka plastycznego, stąd tytuł wystawy „Waldemar Świerzy. Znany i nieznany''. Zapraszamy.
Waldemar Świerzy plakacista, grafik, ilustrator książek. Projektował okładki do płyt, kalendarze i znaczki pocztowe. Jako wystawiennik przygotowywał oprawy graficzne dla polskich pawilonów na Międzynarodowych Targach m.in. w Nowym Jorku, Lipsku, Wiedniu, Casablance i w Poznaniu. Studia odbył w latach 1947-52 w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (Wydział Grafiki w Katowicach). Malarstwa uczył się u prof. Rafała Pomorskiego, grafiki u prof. Józefa Mroszczaka. Od 1965 roku zajął się pracą dydaktyczną w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu jako kierownik Pracowni Grafiki Projektowej. W 1970 roku prowadził cykl wykładów dla grafików w Hawanie, w latach 1979-80 na Uniwersytecie w Meksyku, w 1985 roku wykładał w Hochschule der Kunste w Berlinie Zachodnim. W 1979 roku został przewodniczącym Międzynarodowego Biennale Plakatu w Warszawie. W 1994 roku objął pracownię plakatu na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1959 roku otrzymał Grand Prix im. Toulouse-Lautreca na 1. Międzynarodowej Wystawie Plakatu Filmowego w Wersalu za plakat "Czerwona Oberża", zaś w 1962 roku na tej samej wystawie zdobył trzecią nagrodę za plakat "Dwa piętra szczęścia". W 1970 roku otrzymał I nagrodę Prix 10. Biennale de São Paulo. W 1975 i 1985 roku zdobył pierwszą nagrodę na Konkursie Plakatów Filmowych tygodnika "Hollywood Reporter" w Los Angeles ("Ziemia obiecana" i "Psy wojny"). W 1997 roku Świerzy otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Był członkiem prestiżowej Aliance Graphique Internationale (AIG).
Fotografia u góry: Waldemar Świerzy, Fats Waller
Waldemar Świerzy, Bez tytułu (1959)
Waldemar Świerzy, Bill Haley & his comets
Waldemar Świerzy, Bez tytułu
Waldemar Świerzy, Gigi, 1989 r.