Na wystawie Vis Vitalis – Eroticon 1980-2025 zobaczymy zbiór erotyków wrocławskiego artysty Tomasza Domańskiego, powstających na przestrzeni czterech dekad: rysunków, fotografii, najnowszych prace na szkle oraz video. Ekspozycja będzie pretekstem do dyskusji o zmianach kulturowych paradygmatów w postrzeganiu płci. Współczesne społeczeństwa coraz bardziej otwierają się na różnorodność seksualną, niebinarność, mniejszości queer i alternatywne formy ekspresji. Dyskusja o ewolucji uniwersalnej energii witalnej od przedstawień mitologicznych do współczesności prowadzona będzie w trakcie towarzyszących wystawie paneli dyskusyjnych z udziałem studentów wyższych szkół artystycznych i humanistycznych oraz spotkań kuratorskich, wywiadów w radiu i mediach społecznościowych.
Tomasz Domański, ur. 1962. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, gdzie w 1993 roku uzyskał dyplom z wyróżnieniem w dyscyplinie rzeźba. W 2003 roku obronił doktorat na temat rzeźby efemerycznej jako monumentu relatywnego. Jest autorem rzeźb, instalacji, obiektów artystycznych, performansów, rysunków i fotografii. Pracuje przeważnie z naturalnymi materiałami takimi jak woda, lód, ogień, drewno, słoma, popiół i metal, wykorzystując ich właściwe procesy. Tworzy filmy i animacje jako integralne elementy wielu realizacji artystycznych.
Nagrody, stypendia:
W latach 1995–1996 studiował na stażu artystycznym w Banaras Hindu University w Waranasi, Indie. Jest stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz wielu fundacji i instytucji, m.in.: Pollock-Krasner Foundation z Nowego Jorku, Laurenz Foundation z Bazylei, Montag Stiftung z Bonn, CEC ArtsLink z Nowego Jorku, UNESCO-Aschberg z Paryża, KulturKontakt z Wiednia, Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej z Berlina oraz Adolph i Esther Gottlieb Foundation z Nowego Jorku. W 1997 roku był nominowany do Paszportu „Polityki” w tym samym roku reprezentował Polskę na IX Triennale Sztuki w New Delhi. W latach 2022-2024 oraz 2000-2003 Członek Rady Programowej, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Prace w Kolekcjach Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, Muzeum Narodowego, Muzeum Współczesnego we Wrocławiu oraz Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.
Wybrane wystawy indywidualne:
2024/2023 „Obraz nie Obraz”, Galeria Miejska we Wrocławiu, MOSART – Miejski Ośrodek Sztuki, Gorzów Wielkopolski, Akademia Sztuk Pięknych – Galeria NEON, Wrocław, Biuro Wystaw Artystycznych, Kielce, Biuro Wystaw Artystycznych, Rzeszów; 2021 „Maszyna czasu”, Muzeum Współczesne we Wrocławiu; 2020 „Pomniki czasu/retrospektywa”, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeum Rzeźby Współczesnej; 2019 „Pomniki czasu/retrospektywa”, Centrum Nauki i Sztuki, Muzeum Przemysłu i Techniki w Wałbrzychu, Stara Kopalniaod 2016 Cztery reliefy z roku 1997 włączone do wystawy stałej „Kolekcja sztuki polskiej II połowy XX wieku i XXI wieku”, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Pawilon Czterech Kopuł; 2016 „Sen Jakuba”, Europejska Stolica Kultury – Wrocław; 2014 „Kwadratowa kopuła”, Europejska Stolica Kultury – Umeå, Szwecja; 2011 „Wiek średni”, Centrum Sztuki WRO, Wrocław; 2008 „Recycling Program”, Galeria „Awangarda”, BWA Wrocław; 2003 „Rzeźba efemeryczna – monument relatywny”, Muzeum Architektury we Wrocławiu; 1999 „Akropolis 2000”, Muzeum Narodowe we Wrocławiu; 1997 „Ruchy leśne według Makbeta”, Muzeum Miejskie Wrocławia, Arsenał.