Tomasz Ciecierski. Aut of mind

Tomasz Ciecierski urodził się w roku 1945 w Krakowie, lecz związany był z Warszawą, gdzie w 1971 roku ukończył edukację na Akademii Sztuk Pięknych. Już rok później stał się asystentem w pracowni Krystyny Łady-Studnickiej – tej samej, w której wcześniej obronił dyplom. Obecnie wciąż mieszka i pracuje w Warszawie. Jest współzałożycielem grupy artystycznej Pendzle.

Na wystawie Tomasz Ciecierski. Aut of Mind prezentowane są kolaże z trzech powstałych w latach 2021-2023 cyklów: Aut of Mind, Ad Hoc i Neopop oraz kilka prac nienależących do żadnej serii. Już na poziomie tytułu zostaje ujawniona charakterystyka tych dzieł: są to pospieszne notatki, poczynione według reguł strumienia świadomości, nieskrępowane ograniczeniami. Pozarozumowy charakter dopuszcza możliwość zaistnienia błędów w zapisie, które uznane są następnie przez autora za intrygujące i przez to kontynuowane. Nietrudno można też w tych niedawno stworzonych pracach odszukać dwa motywy, którymi fascynację Ciecierski zdradzał już wcześniej, czyli przedmioty codziennego użytku i materiały będące pierwotnie częścią większej całości. Do scalenia i wyrażenia owych zainteresowań twórca odnalazł konkretną formę – kolaż, który łączy w sobie elementy konstruktywizmu i popartu; szczególnie seria Neopop jest swoistym komentarzem do otaczającej nas zewsząd popkultury. Kolaże Ciecierskiego fascynują – obok wiadomości z dzienników porannych (często w obcych językach!) i tajemniczych tekstów o poetyckim wydźwięku ukazują się bohaterowie animacji, meble, uszczelki do rur i sprzęt kuchenny. Dezorientuje to odbiorcę, bo przedmioty i postacie – a może ich archetypy? – wyrwane ze swego zwyczajnego kontekstu zmuszają do postawienia pytań: jaką właściwie rolę odgrywają one w codzienności? Czemu służą? Jak ich forma wpływa na treść życia?

Kolaż to rodzaj struktury patchworkowej, do której artysta odwoływał się niemal od początku swojej artystycznej drogi. Od lat 70. Ciecierski zgłębiał bowiem zagadnienie samego malarstwa, usiłując w swych artystycznych rozważaniach odsłonić jego istotę. Podejmowaną tematykę reprezentowały ukazywane przybory malarskie – pędzle, płótna, farby – a stosowanymi materiałami były między innymi pocztówki, kartki z kalendarza i fragmenty innych obrazów. Kolaże z ostatnich lat są kontynuacją tej myśli w formie interdyscyplinarnej, bo Ciecierski włącza w to medium fotografii, a także wykorzystuje warstwę językową.
Ciecierski szybko został doceniony za granicą. Już w latach 80. zaczął współpracować z Wetering Galerie w Amsterdamie, z którą jest związany do dziś, podobnie jak z Galerią Foksal i Galerie Hansa Strelow w Amsterdamie. Miał wystawy w warszawskiej Zachęcie, Kunt und Ausstelung Halle w Bunn, Third Eye Centre w Glasgow i wielu innych galeriach i muzeach. Przecierał szlaki swojej drogi artystycznej na stażach i wyjazdach twórczych we Francji, Stanach Zjednoczonych, Niemczech i Holandii. W 1999 roku przyznana została mu nagroda im. Jana Cybisa. Ciecierskiego nazywa się akademikiem, z własnego wyboru będącym jednak poza akademią, klasykiem odnotowywanym w znaczących encyklopediach, malarskim autorytetem, świadkiem historii. To zaś, co dla malarza liczy się szczególnie, to jego indywidualność, wyzwolenie się od jakichkolwiek wpływów.