Michał Jankowski jest bezlitosnym portrecistą ludzkości. Może raczej tych jej właściwości, które otwarcie albo podskórnie widzimy jako tendencję do destrukcji i zawłaszczania otoczenia, bez względu na koszty. Patrzy chłodnym okiem, nie wahając się opisywać okrucieństwa, niszczenia natury, okrutnej rywalizacji, ślepoty na zasadnicze kwestie. Jednocześnie jest to malarstwo uwodzące swoją estetyką, atrakcyjne tym rodzajem formy, która uwodzi i pozwala na obserwowanie zgnilizny, rozpadu, śmierci jako zjawisk wizualnych. Wypierana z potocznego dyskursu pamięć o nieuchronności ostatecznego końca uzyskuje tu swój kształt, pod którego pięknym (!) wyglądem kryje się mroczna prawda. Obrazy prezentowane na wystawie w galerii Arttrakt powstały w ciągu ostatnich kilku lat i pokazują różnorodność wizualną tej twórczości, w obszarze której mieszczą się zarówno fragmenty cyklu powstały pod wpływem prac Alexandra Camaro, niemieckiego artysty związanego z przedwojennym środowiskiem artystycznym Wrocławia, jak i prace w których artysta na różne sposoby odnosi się do naszego Świata. Nie ocenia go, raczej jak nadworny, ale świadomy malarz portretuje – unaoczniając skrywane. Daje nam możliwość odniesienia się do jego opowieści i dystansu w sytuacji, w której może i nie ma nadziei, pozostaje jednak możliwość intensywnej wizualnie refleksji.
Kurator wystawy: Wojciech Kozłowski
Michał Jankowski (ur. 1977) – malarz. Absolwent Katedry Sztuki i Kultury Plastycznej Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Zielonogórskiego (dyplom w 2005 r. w pracowni malarstwa Leszka Knaflewskiego). Swoje prace prezentował na wystawach indywidualnych w Polsce i zagranicą, m.in. w galerii ŻAK | BRANICKA (Berlin 2014, 2011, 2010, 2008), Galerii Kronika (Bytom, 2009), Galerii BWA (Zielona Góra, 2009) i w ramach wielu wystaw zbiorowych. Laureat wyróżnienia na 37. Biennale Malarstwa Bielska Jesień (2005). Mieszka i pracuje w Zielonej Górze.